Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ

Να θυμασαι τα 3Σ* να Σεβεσαι τον ευατο σου,να Σεβεσαι τους αλλους και να Σεβεσαι την ευθυνη για της πραξεις σου

*Μιλα αργα,αλλα να σκεφτεσαι στα γρηγορα.
*καθε φορα που καποιος σε ρωταει κατι που δεν θελεις να απαντησεις,χαμογελα και ρωτα <γιατι θελεις να το μαθεις>?????
*Να θυμασαι οτι η πιο μεγαλη αγαπη και οι ποιο μεγαλες επιχειρησεις,ειναι αυτες που εχουν τους μεγαλυτερους κινδυνους.
*Λεγε "Να εισαι παντα καλα και ο θεος μαζι σου",ακομη κι αν πολλοι δεν θα μπορουσαν να το εκιμησουν
*Μην αφηνεις ενα μικρο καυγα να καταστρεψει μια μεγαλη φιλια.

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Καταργήσεις, συγχωνεύσεις σχολείων

Δυστυχώς η παιδαγωγική προσέγγιση του μαθητή όπως την γνωρίζαμε έως σήμερα στο σχολείο θα αποτελεί παρελθόν μετά την επιλογή του Υπουργείου παιδείας για την συγχώνευση / κατάργηση σχολικών μονάδων.


Η συγκέντρωση μεγάλου αριθμού μαθητών θα δημιουργήσουν απρόσωπα σχολεία με ...επιπτώσεις που γνωρίζουμε από αντίστοιχες τέτοιες πρακτικές σε... άλλες χώρες.
Οι τοπικές κοινωνίες ανησυχούν σε όλη τη χώρα, γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικοί είναι ανάστατοι με αυτή την επιλογή και τις προθέσεις και δηλώνουν αντίθετοι στις συγχωνεύσεις που πολύ σύντομα θα βιώσουμε. Η ηγεσία του Υπουργείου παιδείας αδιαφορεί για κάθε άλλη πρόταση.
Όλοι γνωρίζουν ότι ο στόχος του Υπ. Παιδείας είναι η εξοικονόμηση πόρων χωρίς να ενδιαφέρονται για την δυνατότητα επιβίωσης του δημόσιου σχολείου. Τα προηγούμενα χρόνια με τις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού, οι κυβερνήσεις της υποτέλειας προσπάθησαν να ακυρώσουν στην συνείδηση της κοινής γνώμης τον παιδαγωγικό ρόλο του δημόσιου σχολείου. Στα επιχειρήματα της ακύρωσης του παιδαγωγικού ρόλου του σχολείου συνέτεινε και η αδιαφορία μερίδας εκπαιδευτικών που λειτούργησαν μακριά από την ανάγκη να αναδείξουν το πολυποίκιλο λειτουργηματικό τους ρόλο.

Σήμερα το ΥΠ.Ε.Π. κλείνει πάλι τα μάτια μπροστά στο πρόβλημα της υποβάθμισης του παιδαγωγικού μας ρόλου, αφού με τις συγχωνεύσεις / καταργήσεις, οι εκπαιδευτικοί θα κληθούν να διδάξουν σε τμήματα 30 /35 μαθητών.
Όταν δημιουργούνται πολυπληθή τμήματα στα σχολεία και συσσωρεύεται μεγάλος αριθμός μαθητών ανά σχολική μονάδα, οι έρευνες έδειξαν ότι αυξάνεται το άγχος, η ανασφάλεια καθώς τα περιστατικά παραβατικότητας και βίας μεταξύ των μαθητών.
Το σχολείο πρέπει να έχει περιορισμένο αριθμό μαθητών/τριών, κυρίως στις μικρές ηλικίες , ώστε να αισθάνεται κάθε παιδί ασφάλεια, να νιώθει την αναγνώριση, να αντιμετωπίζεται από το διδακτικό προσωπικό σαν οντότητα, έχει την ανάγκη και θέλει τον έλεγχο και την καθοδήγηση. Ο μαθητής έχει το αισθητήριο της κρίσης και με τα μάτια του μετράει την επιβράβευση ή την απόρριψή του. Το παιδί πρέπει να λειτουργεί σε όρια που θέτει η εκπαιδευτική κοινότητα μέσα από τον κανονισμό λειτουργίας, καθώς επίσης να υπάρχει σταθερό πρόγραμμα λειτουργίας που ελέγχει, καθοδηγεί, ενισχύει και επιβραβεύει κάθε δραστηριότητά του . Η ανάγκη αυτή του μαθητή πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψη όταν μάλιστα από τα σχολεία μας απουσιάζει εντελώς το επιστημονικό προσωπικό της υποστήριξης όπως ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, κ.λ.π. Στο νέο πολυπληθές σχολείο μειώνεται δραστικά η δυνατότητα να λειτουργούν οι παραπάνω δυνατότητες .

Με το νέο υπερπληθές τμήμα του κάθε πολυπληθούς σχολείου που επιδιώκει να δημιουργήσει το Υπ. παιδείας, περιορίζονται οι δυνατότητες των εκπαιδευτικών να εφαρμόζουν διαφορετικές παιδαγωγικές μεθόδους, προσεγγίσεις κατά περίπτωση μαθητή ώστε να μπορούν να καλύπτουν τις ειδικές ανάγκες και ενδιαφέροντα του κάθε μαθητή τους. Μειώνεται δραστικά η δυνατότητα να επιλέγονται ευεργετικές ομαδικές μέθοδοι διδασκαλίας, μέσα στην τάξη ανάλογα με τα ενδιαφέροντα και το επίπεδο μαθητών.

Το σχολείο δεν λειτουργεί χωρίς προγραμματισμό και στόχους. Αποτελεί βασική κοινωνική οντότητα τμήμα του κοινωνικού περιβάλλοντος, δεν διασφαλίζει μόνο την γνώση αλλά την κοινωνική ένταξη και μόρφωση. Το σχολείο της γειτονιάς είναι το παιδαγωγικό εργαστήρι διαμόρφωσης της προσωπικότητας του νέου μαθητή. Δηλώνει την συναισθηματική ενότητα μεταξύ των ανθρώπων του συγκεκριμένου χώρου, την σχέση του σχολείου με την τοπική κοινότητα, την κοινωνική προέλευση της γειτονιάς το φυσικό και πολιτισμικό περιβάλλον.

Η σχέση αυτή λειτουργεί αμφίδρομα, τροφοδοτείται με στοιχεία που αναπτύσσουν πολύπλοκους δεσμούς αλληλεπίδρασης που ενισχύουν την μορφωτική δύναμη του σχολείου της κοινότητας ή της γειτονιάς.
Άραγε γιατί πάνε σε κατάργηση του περιφερειακού σχολείου, ποιός είναι λόγος να στερηθεί η τοπική κοινότητα, η γειτονιά το σχολείο της ;
Γνωρίζει το υπουργείο παιδείας ότι με τις συγχωνεύσεις δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα σε αρκετές οικογένειες, που θα αλλάξουν τόπο κατοικίας, για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στην σχολική φοίτηση των παιδιών τους;
Γνωρίζει ότι είναι δύσκολο να μεταφέρονται καθημερινά με λεωφορεία μαθητές πόσο εξαιρετικά μεγάλες χρονοβόρες και επικίνδυνες είναι οι καθημερινές μετακινήσεις;
Γνωρίζει ότι πολλοί μαθητές θα εγκαταλείψουν την υποχρεωτική εκπαίδευση;
Θα επιλέξει, για παράδειγμα ο μετακινούμενος μαθητής κάτοικος του Αστακού που φοιτά στο ΕΠΑΛ Κατοχής σε περίπτωση κατάργησής του, να μεταβαίνει καθημερινά στο ΕΠΑΛ Μεσολογγίου ή μήπως αναγκασθεί να εγκαταλείψει το σχολείο.
Μήπως όμως έτσι θα αυξηθεί η μαθητική διαρροή;
Ο ΄΄εξορθολογισμός΄΄ που επικαλείται η ηγεσία του ΥΠ. παιδείας είναι πρόφαση που συγκαλύπτει μια αντίληψη εξοικονόμησης πόρων σύμφωνα με τις επιλογές και τις κατευθύνσεις της Τρόϊκας. Για πόσο ακόμη θα παραμείνουν αδιάφοροι;
Οι σύλλογοι γονέων, τα πενταμελή / δεκαπενταμελή των σχολείων τα σωματεία των δασκάλων /καθηγητών. Είναι αναγκαίο να βρεθούν σε κοινό βηματισμό, ώστε να ανατρέψουν αυτές τις πολιτικές επιλογές που είναι επιλογές υποβάθμισης και διάλυσης του δημόσιου σχολείου .

Κούστας Κώστας
Καθηγητής Φυσικής Αγωγής
Αντιπρόεδρος Νομαρχιακού Τμήματος ΑΔΕΔΥ


http://bonitsapress.blogspot.com/2011/03/blog-post_8783.html

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Αρχαία ελληνικά ανέκδοτα.

Τα αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα είναι πνευματώδη και διδακτικά. Μας χαρίζουν το γέλιο αλλά εκφράζουν και το αρχαίο...



Ελληνικό πνεύμα στην πιο χαριτωμένη μορφή του.
Διαβάστε μερικά:

Είπε κάποιος στον Αρίστιππο ότι η Λαΐδα δεν τον αγαπά, αλλά προσποιείται ότι τον αγαπά. Ο Αρίστιππος απάντησε:
«Ούτε το κρασί ή το ψάρι με αγαπούν, εγώ όμως τα απολαμβάνω».

Ένας άντρας είπε στην ερωτομανή γυναίκα του:
«Τι θέλεις να κάνουμε, να φάμε ή να κάνουμε έρωτα».
Εκείνη του είπε:
«Ό,τι θέλεις, ψωμί πάντως δεν έχουμε».

Είπε κάποιος στον Διογένη:
«Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία».
Και ο φιλόσοφος απάντησε:
«Κι εγώ τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους».

Ο Διδύμων, οφθαλμίατρος της εποχής εξετάζει το μάτι μιάς κοπέλας. Ο Διογένης τον βλέπει. Ξέρει ο Διογένης ότι ο Διδύμων είναι τύπος ερωτίλος, κοινώς γυναικάς. Και του λέγει «Πρόσεξε Διδύμωνα, μήπως εξετάζοντας τον οφθαλμό, φθείρεις την κόρην».

Επαινούσαν μερικοί μπροστά στον Άγη τους Ηλείους, γιατί ήταν πολύ δίκαιοι κριτές στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ο Άγης ρώτησε με απορία:
- Και είναι τόσο σπουδαίο το ότι οι Ηλείοι μια φορά στα τέσσερα χρόνια γίνονται δίκαιοι;

Ένας πατέρας ζήτησε από τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιο του. Ο φιλόσοφος ζήτησε αμοιβή 500 δραχμές. Ο πατέρας θεώρησε υπερβολικό το ποσό.
-«Με τόσα χρήματα», είπε, «θα μπορούσα να αγοράσω ένα ζώο».
-«Αγόρασε», είπε ο Αρίστιππος, «κι έτσι θα έχεις δύο».

Ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη απο ένα άγαλμα. Όταν τον ρώτησαν γιατί
κάνει κάτι τέτοιο απάντησε:
- Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι απο την αναισθησία των ανθρώπων.

Παρακινούσαν τον Φίλιππο τον Μακεδόνα να εξορίσει κάποιον που τον κακολογούσε. Ο Φίλιππος απάντησε:
- Δεν είστε καλά!! Θέλετε να τον στείλω να με κατηγορεί και σ’ άλλα μέρη;

Ένας φαλακρός έβριζε τον Διογένη. Ο φιλόσοφος γύρισε και του είπε:
«Δεν σου ανταποδίδω τις βρισιές, αλλά θα ήθελα να πω ένα «μπράβο» στις τρίχες σου, γιατί απαλλάχτηκαν από ένα κακορίζικο κεφάλι».

Ρώτησε κάποιος τον Αντισθένη τι είδους γυναίκα θα ήταν κατάλληλη για γάμο. Ο φιλόσοφος του είπε:
«Το πράγμα είναι δύσκολο. Αν παντρευτείς ωραία, θα την έχεις με άλλους κοινή, αν άσχημη, θα είναι σαν να σου επέβαλαν ποινή».

Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης από κάποιον ότι μερικοί τον έβριζαν. Ο φιλόσοφος απάντησε: «Καθόλου δεν με νοιάζει. Όταν είμαι απών, δέχομαι ακόμα και να με μαστιγώνουν


perierga.gr

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

10 πράγματα που θέλουν τα Παιδιά από τους Γονείς τους

Το θέμα της ανατροφής των παιδιών απασχολεί πολλούς γονείς.
Κάνουμε τις σωστές επιλογές για τα παιδιά μας; Πολλές φορές η καθημερινότητα μας οδηγεί σε επιλογές και συμπεριφορές που δεν ξέρουμε αν είναι πράγματι οι καλύτερες που θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει.
Αν γνωρίζαμε τι πραγματικά επιθυμούν τα ίδια τα παιδιά, τι τους αρέσει και τι τα κάνει χαρούμενα ίσως να έκανε τα πράγματα λίγο πιο εύκολα.


«Πολλοί γονείς σήμερα και ιδιαίτερα οι μητέρες ανησυχούν αν κάνουν πράγματι το καλύτερο για τα παιδιά τους. Τι πιστεύετε ότι ενδιαφέρει περισσότερο τα παιδιά σας; Να τρέχετε μαζί από μάθημα σε μάθημα και στη συνέχεια στο μπαλέτο, στο τένις, κ.λπ. ή ένα χαμόγελο και μια ζεστή αγκαλιά με τα οποία τα υποδέχεστε μετά το σχολείο;
Αν επιλέξατε το δεύτερο έχετε δίκιο.»
Τα παραπάνω είναι τα λόγια της Erin Kurt, έμπειρης παιδαγωγού και συγγραφέως.
Επί 16 χρόνια, κάθε χρόνο στη γιορτή της μητέρας ζητούσε από τους μαθητές της να γράψουν σε ένα χαρτί τι θα την συμβούλευαν για να είναι μια καλή μητέρα.
Έπρεπε να σκεφτούν πράγματα που έκαναν οι δικοί τους γονείς προς αυτούς και τους έκαναν να νοιώθουν χαρούμενοι και ότι τους αγαπούν.
Μετά από αρκετή έρευνα και πολλές συζητήσεις με τους μαθητές της σχετικά με αυτό το θέμα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα σημερινά παιδιά εμπλέκονται σε πάρα πολλές δραστηριότητες και έχουν μειωμένη επαφή με τους γονείς και την οικογένεια τους.
Φυσικά πολλά από τα παιδιά περνούσαν καλά με αρκετές από αυτές τις δραστηριότητες, αυτό όμως που τα έκανε να νοιώθουν πραγματικά ευτυχισμένα ήταν μικρά πράγματα που βίωναν κυρίως μαζί με τις μητέρες τους.
Παρακάτω ακολουθεί μια λίστα με τα 10 πράγματα που μαθητές από όλο τον κόσμο, δήλωσαν ότι θυμούνται και αγαπούν περισσότερο σχετικά με τις μητέρες τους.
1. Να έρχεσαι στο δωμάτιο μου το βράδυ, να με σκεπάζεις και να μου τραγουδάς κάποιο τραγουδάκι. Να μου λες επίσης ιστορίες από τότε που ήμουνα μικρός-η.
2. Να μου δίνεις αγκαλίτσες και φιλάκια και να μιλάς μαζί μου ιδιαιτέρως.
3. Να αφιερώνεις προσωπικό χρόνο μόνο με εμένα, χωρίς να είναι τριγύρω τα αδέλφια μου.
4. Να μου δίνεις θρεπτικές τροφές για να μεγαλώσω υγιής.
5. Στο δείπνο να συζητάμε για το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε μαζί το Σαββατοκύριακο.
6. Το βράδυ να μου μιλάς για οτιδήποτε, την αγάπη, το σχολείο, την οικογένεια κ.λπ.
7. Να με αφήνεις να παίζω πολύ έξω.
8. Να κουλουριαζόμαστε κάτω από μια κουβέρτα και να βλέπουμε μαζί το αγαπημένο μας πρόγραμμα στη τηλεόραση.
9. Να μου ασκείς πειθαρχία. Με κάνει να αισθάνομαι ότι νοιάζεσαι.
10. Να μου αφήνεις μηνύματα στο γραφείο ή στη τσάντα μου.