Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Ά, ρε Γιωργάκι


Σε ζωγραφιά θα βλέπουμε,
τα τρόφιμα σε λίγο,
-έκει μας καταντήσανε-,
θαρρώ εγώ θα... φύγω

Θα κάνω μία ζωγραφιά,
τα είδη που δεν... φτάνω,
-στο ύψος που τα φτάσανε-,
θέλω... αεροπλάνο!!!

Σαν τον Χριστό στα μυστικά,
θα τρώμε μιά το χρόνο,
θα βλέπουμε τις... ζωγραφιές,
με δάκρυα και... πόνο!!!

Όποιος θα τρώει φιλοι μου,
φόρο βαρύ θα δίνει,
φαΐ που δεν το δήλωσε,
και πόσο... καταπίνει!!!

Να τρώεις σαν τον... τζίτζικα,
κοπανιστό... αέρα,
την εβδομάδα μια φορά,
να τρώς την μία... μέρα!!!

Τις άλλες μέρες σύντεκνοι,
θα πίνουμε... νεράκι,
για να μας γίνει το... σκατό,
ωσάν... παξιμαδάκι!!!

Αυτή θα είν' η συνταγή,
στο μέλλον της Ελλάδας,
που της αρμέγουν τα... βυζιά,
ωσάν της... αγελάδας!!!

Ά, ρε Γιωργάκι, παπατζής,
είσαι σαν τον... παππού σου,
μα φταίνε και οι Έλληνες,
που δεν σου είπαν: "φτού σου"!!!

Κανείς τους πια δεν νοιάζεται,
για μας τι θ' απογίνει,
μόνο για την 'κονόμα τους,
παλεύουνε εκείνοι!!!

Χρόνους και χρόνους βλέπουμε,
τα μαύρα τους τα χάλια,
μίζες σαν βλέπουν και λεφτά,
τους τρέχουνε τα... σάλια!!!

Φταίμε κι εμείς ως Έλληνες,
που κάνουμε τα ίδια,
την ψήφο μας που ρίχνουμε,
σαν τα χαζά τα... γίδια!!!

Ξυπνήστε και αλλάξετε,
τους ίδιους και τους... ίδιους,
που τσ' έχουμε εις την Βουλή,
ωσάν τους... κατοικίδιους!!!

Βάλτε μυαλό σαν θέλετε,
αλλάξτε νοοτροπία,
προτού να είναι πια αργά,
ν' αλλάξουμε πορεία...

Να γίνει η υπέρβαση,
να φύγουν οι "μεγάλοι",
που έχουν υπηρέτες τους,
οι Γερμανοί κι οι Γάλλοι...